Ook een tweede leven dient correct te eindigen
In 1979 diende de toenmalige CDA-politicus Ad Lansink in de Tweede Kamer een motie in, waarin hij pleitte voor een ‘afvalhiërarchie’ – de inmiddels bekende Ladder van Lansink. Op die ladder staan de meest milieuvriendelijke verwerkingswijzen bovenaan, te weten preventie, gevolgd door hergebruik. Pas als die niet in aanmerking komen, kan een lagere trede aan de orde komen: sorteren en recyclen. Kan ook dat niet, dan is verbranden met energieopbrengst de minst slechte optie. Storten, tot slot, is de minst wenselijke (en zoveel mogelijk te vermijden) variant.
 |
Gied van Hoorn Directeur Stichting LightRec   |
Het beleid van de overheid moet erop gericht zijn zoveel mogelijk afval de Ladder van Lansink te laten 'beklimmen'. En als we kijken naar het Rijksbrede programma ‘Nederland Circulair in 2050’ dat het vorige kabinet in september 2016 heeft gepresenteerd, wordt die filosofie nog steeds doorgezet. Hergebruik en recycling zijn immers belangrijke pijlers onder de circulaire economie.
Inmiddels wordt er gewerkt aan een vijftal circulaire ‘transitieagenda's’. Een van die agenda’s richt zich specifiek op consumptiegoederen, waaronder uiteraard ook lampen en armaturen vallen. En als je aan hergebruik denkt, kom je bij verlichting al snel uit op Kringloopwinkels. Agendavoorzitter Anne-Marie Rakhorst is er - net als ik - een warm voorstander van.
Nu is het natuurlijk prima dat een nog bruikbare lamp een tweede leven krijgt. Armaturen (spots, leeslampen, sfeerlampen) slijten nauwelijks en worden vaak vooral vervangen om esthetische redenen. Ik denk alleen dat Kringloopwinkels ook veel lampen binnenkrijgen die niet (zonder meer) geschikt zijn om te verkopen. Een klein deel daarvan wordt misschien nog gereviseerd. Maar wat we als LightRec Nederland wel graag zouden willen weten: wat gebeurt er met de rest?
Ook ik ben een warm voorstander van Kringloopwinkels. Maar we moeten wel bedenken dat veel consumenten niet erg kritisch zijn in wat ze inbrengen. Daarmee krijgen Kringloopwinkels soms een taak waarvoor ze niet goed toegerust zijn, namelijk het ‘doorvoeren’ van afgedankte verlichting en armaturen naar WEEELABEX-gecertificeerde verwerkers. Zo bekeken lijkt het erop of de trede ‘hergebruik’ op de Lansink-ladder de doelstelling van de trede eronder – ‘verantwoorde recycling’ – enigszins in de wielen rijdt.
Tot slot nog dit: ook een tweede leven dient correct te eindigen. Het zou dus heel mooi zijn als ook Kringloopwinkels hun klanten de boodschap zouden meegeven: mooie lamp, fijn prijsje, maar als u ‘m straks afdankt: niet in de vuilnisbak, maar naar de milieustraat ermee!
Gied van Hoorn
- Deel deze pagina:
